#التفسير_الأقوم​ #ظلم #درایت_حدیث​ #تفسیر_قرآن​ #تفقه_و_استنباط آیه ۵۰ سوره مبارکه نور را ملاحظه بفرمایید: أَ في قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ أَمِ ارْتابُوا أَمْ يَخَافُونَ أَنْ يَحِيفَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ وَرَسُولُهُ بَلْ أُولئِكَ هُمُ الظَّالِمُون آیا آنها به دل بیمارند؛ یا تردید دارند؛ یا می‌هراسند که خداوند و پیامبرش بر آنها ظلم کنند؟ (خیر)، بلکه آنها ستمگرند» ، منافقان نپذيرفتند كه به منظور رفع خصومت به نزد پيامبر خدا صلّى اللّه عليه و اله و سلم بیایند. اين عدم پذيرش هيچ انگیزه ای نداشت، جز دشمنى و نفرتى كه آنها نسبت به رسول خدا صلّى اللّه عليه و اله وسلم داشتند، يا ترديدى كه به نبوت ایشان داشتند، و يا بيمى كه از ستم آن حضرت داشتند. حال، سبب هرچه باشد کسی از قضاوت پيامبر خدا صلّى اللّه عليه و اله و سلم که معصوم و مؤید من عند الله هستند، سرپيچى نمى كند، مگر آنكه كافر باشد و يا بخواهد با ترجیح دادن دیگری بر رسول خدا (ص) برخود ظلم کند و یا قصد داشته باشد با رجوع به غیر آن حضرت راه خود را برای تجاوز به حقوق ديگران هموار كند و بر ظلم و ستم خود سرپوشی حیله گرانه بگذارد و ظلم و جور خود را توجیه فنی و حقوقی کند. این آیه شریفه متضمن برائت خدا و رسول از ظلم و جور، ستمکاری و قضاوت ناعادلانه است. چون کسانی که از حکم خداوند سبحان و قضاوت رسول معصوم او سر باز می زنند، به حکم غیر خدا و قضاوت غیر معصوم رضایت می دهند، در نتیجه با این اقدام علاوه بر اینکه عملی سفیهانه انجام داده اند، به خدا و رسول خدا هتک حرمت کرده اند و بدون هیچ وجه معقولی، دیگران را بر ایشان ترجیح داده اند و ظلم آشکاری هم مرتکب شده اند. Show Less >>